Stanisław Michalski (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stanisław Michalski
Imię i nazwisko

Stanisław Zdzisław Michalski

Data i miejsce urodzenia

3 września 1932
Wilno

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2011
Gdańsk

Zawód

aktor

Współmałżonek

Sabina Mielczarek

Lata aktywności

1950–2011

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Honorowa PCK IV stopnia Odznaka honorowa „Zasłużonemu Działaczowi ORMO”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”

Stanisław Zdzisław Michalski (ur. 3 września 1932 w Wilnie, zm. 1 lutego 2011 w Gdańsku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, dyrektor Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1988–1993).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W młodości fascynował się sportem. W 1953 z drużyną ŁKS Łódź zdobył mistrzostwo Polski w koszykówce. W 1955 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie i w sierpniu tego samego roku został skierowany do pracy w Gdańsku. Od tego czasu był nieprzerwanie związany z gdańskim Teatrem Wybrzeże, gdzie pełnił również funkcję kierownika artystycznego (1982–1987), dyrektora naczelnego i artystycznego (1987–1990) i dyrektora naczelnego (1990–1993)[1]. Na gdańskiej scenie zagrał ok. 200 ról. W 1955 debiutował w roli Karola Jurkiewicza, ucznia klasy maturalnej w Maturzystach Zdzisława Skowrońskiego w reż. Stefana Drewicza. Wkrótce wystąpił w roli Flicota w Huzarach Pierre’a–André’a Bréala (1955) w reż. Stanisława Milskiego, a ostatnią jego rolą była postać Majordomusa w Balu manekinów Bruna Jasieńskiego (2010) w reż. Ryszarda Majora. W latach 50. XX wieku występował w gdańskim kabarecie Rudy Kot. W 2005 obchodził jubileusz 50-lecia pracy scenicznej.

Członek organizacji zawodowych, wchodził w skład Prezydium Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatralnych i Filmowych -Związku Artystów Scen Polskich (SPATiF-ZASP), potem Zarządu Głównego ZASP, w 1985 został uhonorowany tytułem członka zasłużonego ZASP. Był członkiem Komitetu Centralnego PZPR oraz „Solidarności”. W wyborach parlamentarnych w 1997 kandydował bez powodzenia do Sejmu z listy Krajowej Partii Emerytów i Rencistów.

Wystąpił w ponad 100 filmach i produkcjach telewizyjnych.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ze związku z Sabiną (z domu Mielczarek) miał troje dzieci: córkę Dorotę (ur. 1964) oraz dwóch synów – Igora (ur. 1957), aktora, i Jerzego (ur. 7 sierpnia 1974), aktora–śpiewaka.

Zmarł – po długiej chorobie – 1 lutego 2011 w Gdańsku[2][3], pochowany w kolumbarium na cmentarzu Srebrzysko[4].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Gościnnie

[edytuj | edytuj kod]
  • Palce lizać (serial telewizyjny) (1999) – inspektor z Inspekcji Sanitarnej (odc. 6. Zmowa i odc. 7. Kontrola)
  • Adam i Ewa (20002001) – Karol Laudański, wuj Adama)
  • Lokatorzy (20022003) – dwie role:
    • odc. 112. W imię przyjaźni – lekarz,
    • odc. 172. W roli ojca wystąpi... – kelner w bistro.

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Order Stańczyka - honorowe wyróżnienie redakcji czasopisma „Litery” za osiągnięcia w dziedzinie kultury, nauki i sztuki, szczególnie znaczące dla rozwoju Ziemi Gdańskiej (1965)
  • Wyróżnienie na XI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę kuchmistrza w spektaklu Tragedia o bogaczu i Łazarzu Anonima w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1969)
  • Nagroda im. Iwo Galla (1972)
  • Tytuł „Gdańszczanin roku 1973”
  • Wyróżnienie na XV Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę wioślarza w Helenie Eurypidesa w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1973)
  • List Gratulacyjny I sekretarza KC PZPR (1974)
  • Wyróżnienie na XVII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Sadybana w Kondukcie Bohdana Drozdowskiego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1975)
  • Nagroda na XXIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Dantona w spektaklu Sprawa Dantona Stanisławy Przybyszewskiej w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1981)
  • Nagroda teatralna wojewody gdańskiego za rolę Dantona w Sprawie Dantona Stanisławy Przybyszewskiej w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1981)
  • Nagroda Prezydenta Gdańska za całokształt pracy twórczej, aktorskiej i artystycznej, ze szczególnym uwzględnienie koncepcji Teatru Wybrzeża w latach 1982–1983 (1983)
  • Nagroda na XXIV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę ojca w spektaklu Pułapka Tadeusza Różewicza w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1984)
  • Złoty Ekran za rolę Półpanka w serialu Popielec (1985)
  • Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (zespołowa) dla twórców serialu Popielec (1985)
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za osiągnięcia aktorskie w teatrze, filmie i telewizji (1987)
  • Nagroda „Głosu Wybrzeża” (1987)
  • Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki – dwukrotnie (1987, 1993)
  • Nagroda Teatralna wojewody gdańskiego za tytułową rolę w Wallensteinie Friedricha Schillera w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1988)
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2002)[8]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji 50-lecia pracy artystycznej (2005)[8]
  • Mały Gryf – nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego (2009)

Źródło:[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Stanisław Michalski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-10-08].
  2. Zmarł Stanisław Michalski. rp.pl, 1 lutego 2011. [dostęp 2011-05-24].
  3. Ostatnia droga Stanisława Michalskiego. dziennikbaltycki.pl, 3 lutego 2011. [dostęp 2011-05-24].
  4. Tłumy pożegnały aktora Teatru Wybrzeże Stanisława Michalskiego. polskieradio.pl, 4 lutego 2011. [dostęp 2011-05-24].
  5. Nekrolog zamieszczony przez Związek Artystów Scen Polskich. wyborcza.pl, 3 lutego 2011. [dostęp 2012-07-12].
  6. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-07-02].
  7. Laureaci medalu księcia Mściwoja II [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-08].
  8. a b Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]