Renault 20/30
| Renault 20/30 | |
|---|---|
 Renault 20 TX automatique του 1983 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Renault |
| Εναλλακτική ονομασία | Dacia 2000 |
| Παραγωγή | 1975 — 1984 (Renault 30) 1976 — 1983 (Renault 20) 1979 — 1985 (Dacia 2000)[1] |
| Σχεδιαστής | Gaston Juchet[2] |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 5-πορτο hatchback |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | Βενζίνη: 1.6 L A2M/A6M I4 2.0 L J6R I4 2.2 L J7T I4 2.7 L PRV V6 Diesel: 2.1 L J8S I4 2.1 L J8S turbo I4 (4-κύλινδρος σε σειρά) |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.660 - 2.665 χιλιοστά |
| Μήκος | 4.520 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.726 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.350 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.175 - 1.320 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Renault 16 |
| Επόμενο μοντέλο | Renault 25 |
Το Renault 20 (R20) και το Renault 30 (R30) είναι δύο μεσαία πολυτελή αυτοκίνητα της κατηγορίας E, που παρήχθησαν από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault μεταξύ του 1975 και του 1984. Τα πλέον πολυτελή και ακριβά Renault της εποχής τους, τα δύο αυτοκίνητα ήταν σχεδόν πανομοιότυπα όσον αφορά τη λαμαρίνα και τα μηχανικά μέρη, αν και το R30 προσέφερε τον μεγαλύτερο κινητήρα και ήταν το πιο ακριβό από τα δύο. Τα δύο αυτοκίνητα διακρίνονταν εύκολα μεταξύ τους λόγω της διαφορετικής διαμόρφωσης των προβολέων τους – το Renault 20 είχε δύο μονούς ορθογώνιους προβολείς, ενώ το Renault 30 είχε τετραπλούς στρογγυλούς προβολείς. Οι εσωτερικές προδιαγραφές διέφεραν όμως ουσιαστικά, με το Renault 30 να έχει υψηλότερες προδιαγραφές σε όλα τα μοντέλα. Συνολικά, πάνω από 622.000 αντίτυπα του R20 και 145.000 αντίτυπα του R30 κατασκευάστηκαν στο Sandouville κοντά στη Χάβρη της Γαλλίας.
Η έκδοση Renault 20 κέρδισε το βραβείο Car of the Year (Αυτοκίνητο της Χρονιάς) του βρετανικού περιοδικού «What Car?» για το 1978. Η έκδοση Renault 30 είχε τη φήμη της υπερβολικά μεγάλης τιμολογιακής απαξίωσης ως μεταχειρισμένο. Ενδεικτικώς, το Motorists Guide (Οδηγός Αυτοκινητιστών) ανέφερε το κόστος ενός ολοκαίνουργιου 30 TX Automatic ως £11.950 τον Μάιο του 1984. Μέχρι τον Ιούνιο του 1986, ένα αντίτυπο σε καλή κατάσταση άξιζε μόλις 3.450£ στο χώρο του εμπορίου αυτοκινήτων.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Renault 30 TS εισήχθη τον Μάρτιο του 1975 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης,[3] και παρουσιάστηκε ως το κορυφαίο μοντέλο της Renault. Ήταν ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα (τα άλλα δύο ήταν το Peugeot 604 και το Volvo 264) που χρησιμοποίησαν τον νέο κινητήρα PRV V6 των 2.664 κυβικών εκατοστών, ο οποίος αναπτύχθηκε από κοινού μεταξύ της Peugeot, της Renault και της Volvo. Ο βενζινοκινητήρας PRV απέδιδε 130 PS (96 kW) και μπορούσε να τροφοδοτήσει το R30 σε τελική ταχύτητα 185 χιλιόμετρα την ώρα (115 μίλια την ώρα). Τα Renault 20 και Renault 30 βασίστηκαν κάπως στο προηγούμενο Renault 16, αλλά το πλαίσιο τροποποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό και επεκτάθηκε, αν και το προφίλ του αμαξώματος ήταν παρόμοιο με τον προκάτοχό του.
Το πιο προσιτό Renault 20, το οποίο παρουσιάστηκε στο Σαλόνι του Παρισιού τον Νοέμβριο του 1975 (ακριβώς οκτώ μήνες μετά το Renault 30 TS), χρησιμοποιούσε το ίδιο στυλ αμαξώματος hatchback με το R30 αλλά με δύο ορθογώνιους προβολείς αντί για τον τετραπλό γύρο των φώτων του R30. Το Renault 20 ήταν ουσιαστικά ένας αντικαταστάτης του καταργημένου Renault 16, αν και σε ένα μάλλον μεγαλύτερο κέλυφος αμαξώματος. Κάτω από το καπό, το R20 είχε τον μικρότερο τετρακύλινδρο σε σειρά (I4) κινητήρα 1.647 κυβικών εκατοστών (από το Renault 16 TX) με ισχύ 90 PS (66 kW). Άλλες τεχνικές διαφορές μεταξύ του 20 και του 30 ήταν ότι 20 χρησιμοποιούσαν ταμπούρα στους πίσω τροχούς, ζάντες τροχών 15 ιντσών και μικρότερο ρεζερβουάρ καυσίμου 60 λίτρων. Το 20 κυκλοφόρησε σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις εξοπλισμού: L, TL και GTL. Τα δύο αυτοκίνητα ήταν ουσιαστικά δύο «σχεδιασμένες με σήμα» εκδόσεις του ίδιου αυτοκινήτου με ξεχωριστή αριθμητική ταξινόμηση. Το R20 έλαβε έναν ολοκαίνουργιο κινητήρα ντίζελ 2.068 κυβικών εκατοστών τον Νοέμβριο του 1979, και μάλιστα ήταν το πρώτο αυτοκίνητο ντίζελ στην ιστορία της Renault.[4]
Το πλαίσιο του προκατόχου Renault 16 ενισχύθηκε σε μεγάλο βαθμό για αυτά τα νέα οχήματα, καθιστώντας τα σχετικά προηγμένα για την εποχή, καθώς διέθεταν εμπρός και πίσω ζώνες ελεγχόμενης παραμόρφωσης, καθώς και ενισχύσεις για προστασία στο σενάριο της πλευρικής πρόσκρουσης.
Τα Renault 20 και 30 είχαν πολλά ζητήματα αναξιοπιστίας, και αυτό ήταν ένας παράγοντας της μεγάλης τιμολογιακής απαξίωσης των αυτοκινήτων στην αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, ιδίως σε χώρες όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο. Άλλα μεγάλα αυτοκίνητα με αντίστοιχα απότομες πτώσεις της αξίας μεταπώλησης, ήταν το Peugeot 604 και το Rover SD1. Η σκουριά ήταν ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα, ειδικά στο Βέλγιο, όπου το 70% των αγοραστών την ανέφεραν ως το κύριο πρόβλημα του οχήματος. Στη συνέχεια, πάντως, η Renault βελτίωσε τις μεθόδους προστασίας από τη σκουριά και πρόσφερε 5 χρόνια εγγύηση, ξεκινώντας από την 1η Ιανουαρίου 1982.
Γενικότερα, επίσης, το ίματζ της Renault δεν ήταν ποτέ ισχυρό στα ανώτερα τμήματα της αγοράς, ιδιαίτερα εκτός Γαλλίας. Σε συνδυασμό με το αμάξωμα hatchback (αποκλειστικά, χωρίς να υπάρξει ποτέ έκδοση σεντάν ή station wagon), τους αναιμικούς κινητήρες (για να ταιριάζουν στη γαλλική φορολογική δομή, που επιβάρυνε σοβαρά τους ακόμα μεγαλύτερους κυβισμούς) και τις ανησυχίες ποιότητας, οι εξαγωγικές πωλήσεις ήταν πάντα χαμηλές. Τελικώς, πάνω από το 63 τοις εκατό της συνολικής παραγωγής 20/30 πωλήθηκε στη γαλλική εγχώρια αγορά. Ωστόσο, τα Renault 20 και 30 συναρμολογήθηκαν από πλήρες κιτ συναρμολόγησης σε ορισμένες χώρες. Στη Βενεζουέλα, το R30 TS συναρμολογήθηκε μεταξύ του 1979 και του 1984, ενώ το R20 TS συναρμολογήθηκε στην Αυστραλία από το 1979 έως το 1981 και στην Ταϊλάνδη το 1979 και το 1980. Αν και δεν πωλήθηκε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες, το R30 εξήχθη στον Καναδά σε μικρούς αριθμούς (μόλις 426 αυτοκίνητα πωλήθηκαν, σύμφωνα με έναν υπάλληλο της Renault Canada).[5]
Ένα Renault 30 χρησιμοποιήθηκε ως επίσημο κρατικό αυτοκίνητο για τον Πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν κατά τις προεκλογικές του εκστρατείες από το 1979 και μετά, και στη συνέχεια κατά τα πρώτα χρόνια της θητείας του, συμπεριλαμβανομένης της νίκης του στις εκλογές το 1981. Το 1984, ο ίδιος μεταπήδησε στον διάδοχό του, το Renault 25, που εισήχθη μέσα στο ίδιο έτος.[6][7]
Λίγο μετά την παρουσίασή τους, σύντομα έγινε ξεκάθαρο ότι το Renault 20 ήταν πολύ ανεπαρκές για να ανταπεξέλθει στο συνολικό μέγεθος και το βάρος του αυτοκινήτου και ότι το Renault 30 θεωρήθηκε πολύ ακριβό για αυτό που στην πραγματικότητα ήταν το ίδιο αυτοκίνητο. Ως απάντηση σε αυτό, παρουσιάστηκε το R20TS και χρησιμοποίησε έναν νέο τετρακύλινδρο κινητήρα ενός εκκεντροφόρου, με συνολικό κυβισμό 1.995 κυβικών εκατοστών και ισχύ 109 PS (80 kW), τον οποίο μοιράστηκε με το Citroën CX και αργότερα επίσης και με το Peugeot 505. Ο νέος βενζινοκινητήρας 2.0 λίτρων θεωρήθηκε παγκοσμίως ως μια μεγάλη βελτίωση. Το επόμενο έτος (Οκτώβριος 1978) παρουσιάστηκε το R30 TX, μια πιο πολυτελής έκδοση με έγχυση καυσίμου του R30 TS και μετά το R20 Diesel στα τέλη του 1979.
Το 1980 το χειροκίνητο κιβώτιο πέντε ταχυτήτων NG1 άλλαξε για τη μονάδα 395 με μεγαλύτερη ταχύτητα και ομαλότερες αλλαγές σχέσεων. Τον Ιούλιο του 1980, το R20 TX 2.2 λίτρων με ψεκασμό καυσίμου προστέθηκε στην παλέτα, ακολουθούμενο από το R30 Turbo Diesel ένα χρόνο αργότερα.
Μεταξύ του 1979 και του 1985, ο τότε κρατικός ρουμανικός κατασκευαστής Dacia παρήγαγε ένα μικρό αριθμό Renault 20 με το όνομα Dacia 2000, αποκλειστικά για τους αξιωματούχους και τη μυστική αστυνομία της κομμουνιστικής κυβέρνησης με επικεφαλής τον Νικολάε Τσαουσέσκου. Η εκδοχή αυτή έφερε αποκλειστικά τον βενζινοκινητήρα 2.0 λίτρων των 109 PS (80 kW) του R20 TS.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Dacia 2000 – Tovarășa limuzină prezidențială (Mesaj aniversar de la Mașinistul)». YouTube. Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Renault and the family cars: 50 years of history since the Renault 16». Groupe Renault. 16 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2017.
- ↑ McLintock, J. Dewar (1983). Renault: The Cars and the Charisma. Patrick Stephens. p. 140. ISBN 0-85059-582-7.
- ↑ Renaux, Jean-Jacques (1983-10-13). "Referendum van de eigenaars: Renault 20 Diesel" [Owner referendum]. De AutoGids (in Flemish). Brussels, Belgium: Uitgeverij Auto-Magazine. 5 (106): 14.
- ↑ https://archive.today/20210124174840/https://www.auto-forever.com/constructeurs-francais/renault/renault-20-et-30/
- ↑ https://web.archive.org/web/20171227104939/https://www.largus.fr/actualite-automobile/en-quoi-roulent-les-presidents-de-la-veme-republique-francaise-637142-10435118-diapo.html
- ↑ https://web.archive.org/web/20110710141744/http://dkarros.com/es/index.php?option=com_content&view=article&id=469:1979-renault-30-ts&catid=14:1970&Itemid=15
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Revue technique automobile n° 362, Renault 20 L, TL, GTL.
- Revue technique automobile n° 377, Renault 20 LS, TS, TX.
- Revue technique automobile n° 409, Renault 20 D et Turbo D.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Renault 20 και 30
- La Renault 30
- Renault 30 Αρχειοθετήθηκε 2009-04-18 στο Wayback Machine.