Ontwikkeling van het hart

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Mee bezig
Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.
Ontwikkeling van het menselijk hart tijdens de eerste vijf weken (boven) en de vorming van de ventrikels (onder) op vier en acht weken. De blauwe en rode kleuren geven de instroom en uitstroom van het bloed (geen aderlijk en slagaderlijk bloed) aan. Aanvankelijk stroomt al het aderlijke bloed van de staart/boezems naar de ventrikels/kop, een heel ander patroon dan dat bij een volwassen.[1][2]

De ontwikkeling van het hart, ook wel cardiogenese genoemd, is de ontwikkeling van het hart tot de bevalling. Het begint met de vorming van twee endocardiale buizen die samensmelten tot het buisvormige hart, ook wel de primitieve hartbuis genoemd. Het hart is het eerste functionele orgaan in embryo's van gewervelden.

Het buisvormige hart differentieert snel in de truncus arteriosus, bulbus cordis, primitieve ventrikel, primitieve atrium en de sinus venosus. De truncus arteriosus splitst zich in de opstijgende aorta en de longslagaderstam. De bulbus cordis vormt een deel van de ventrikels. De sinus venosus is verbonden met de foetale bloedsomloop.

De hartbuis wordt langer aan de rechterkant, vormt een lus en wordt het eerste visuele teken van links-rechtsasymmetrie van het lichaam. Scheidingswanden vormen zich in de boezems en ventrikels om de linker- en rechterkant van het hart te scheiden.[3]