Nacionalizmi katalan
Nacionalizmi katalan promovon idenë se populli katalan formon një komb dhe identitet kombëtar të veçantë. Një term i lidhur është katalanizmi (spanjisht: catalanismo), i cili tenton të ketë një kuptim më të gjerë, pasi disa njerëz e përkufizojnë veten si katalanë, por jo nacionalistë katalanë.
Intelektualisht, nacionalizmi modern katalan mund të thuhet se ka nisur si një filozofi politike në përpjekjet e pasuksesshme për të krijuar një shtet federal në Spanjë në kontekstin e Republikës së Parë (1873-1874). Valentí Almirall i Llozer dhe intelektualë të tjerë që morën pjesë në këtë proces krijuan një ideologji të re politike në shekullin e 19-të, për të rivendosur vetëqeverisjen, si dhe për të marrë njohjen e gjuhës katalane. Këto kërkesa u përmblodhën në të ashtuquajturat Bases de Manresa në 1892.
Lëvizja kishte pak mbështetje në fillim.[1] Pas Luftës Spanjolle-Amerikane, në të cilën Spanja humbi kolonitë e fundit të saj në Paqësor dhe Karaibe, këto faza të hershme të katalanizmit u rritën në mbështetje, kryesisht për shkak të dobësimit të pozicionit ndërkombëtar spanjoll pas luftës dhe pas humbjes së dy destinacioneve kryesore për eksportet katalane (Kuba dhe Portorikoja).
- ^ Fernández, Jesús Laínz (20 maj 2010). Adiós, España. Ediciones Encuentro, S.A. ISBN 9788474907483. Marrë më 20 mars 2015.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)