NGC 1245

Од Википедија — слободната енциклопедија
Прејди на прегледникот Прејди на пребарувањето
NGC 1245

Соѕвездие Персеј
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 3 ч 14 м 41,4 с
Деклинација + 47° 14' 19"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид III1r
Привиден сјај
(видлив)
8,4
Физички податоци
Привидни димензии 10' x ?'
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 11 декември 1786
Други ознаки OCL 389

NGC 1245расеано ѕвездено јато во соѕвездието Персеј, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1245 се споменува и како OCL 389.

Откривање

[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 11 декември 1786 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци

[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување

[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1245 е од видот III1r.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 8,4 m.[2] NGC 1245 има само една позната привидна димензија, која изнесува 10'.[2]

Астрономски податоци

[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 14 м 41,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 47° 14' 19".

Други поделби

[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 1245 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 63; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 3315. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1249.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Запис за NGC 1245 на НАСА (англиски)
  2. 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}

Користена литература

[уреди | уреди извор]
  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]