Monte Roraima

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saltar á navegación Saltar á procura
Modelo:Xeografía físicaMonte Roraima
Imaxe
Tipomontaña
tepui Editar o valor en Wikidata
Localizado na área protexidaParque Nacional Canaima, Parque Nacional do Monte Roraima e Monumento Natural Cadea de Tepuis Orientais Editar o valor en Wikidata
Localización
ContinenteAmérica do Sur e América Editar o valor en Wikidata
División administrativaUiramutã, Brasil Editar o valor en Wikidata
Mapa
 5°08′31″N 60°45′51″O / 5.1419, -60.7642
CordilleiraSerra de Paracaima Editar o valor en Wikidata
Características
Altitude2.810 m Editar o valor en Wikidata
Prominencia topográfica2.338 m Editar o valor en Wikidata
Material usadoArenita Editar o valor en Wikidata
Superficie50 km² Editar o valor en Wikidata
Historia
Período de tempoProterozoico Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
1884 primeira ascensión, ⇒ Everard im Thurn Editar o valor en Wikidata

O monte Roraima é o punto máis alto da cadea montañosa de Pacaraima, en América do Sur.[1] Foi descrito por primeira vez por un europeo durante unha expedición en 1595 polo explorador inglés Walter Raleigh. En 1884, fíxose a primeira ascensión, lidearada por Sir Everard im Thurn e acompañado por Harry Inniss Perkins e varios nativos güianeses.[2]A súa área de 31 km2[1] está rodeada por tódolos lados por cantís que acadan os 400 m de altitude. A montaña serve como trifinio de Venezuela, Güiana e o Brasil.[1] Raleigh soubo del polos pobos indíxenas que vivían na rexión antes da invasión europea do século XVI e XVII.

O monte Roraima atópase no escudo güianés, no recuncho sueste do Parque Nacional Canaima (30 000 km2), en Venezuela, formado o punto máis elevado das terras altas güianesas.

É o punto máis alto de Güiana e o punto máis alto do estado brasileiro de Roraima, mais Venezuela e o Brasil teñen montañas máis altas.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Swan, Michael (1957). British Guiana. Londres: Her Majesty's Stationery Office. OCLC 253238145. Mount Roraima is the point where the boundaries of Venezuela, Brazil and British Guiana actually meet, and a stone stands on its summit, placed there by the International Commission in 1931. 
  2. ↑ From The Times (22 de maio de 1885). The New York Times Company, ed. "Mr. im Thurn's Achievement" (PDF). The New York Times (Nova York). p. 3. ISSN 0362-4331. OCLC 1645522. Consultado o 15 de novembro de 2009. Lord Aberdare said that Mr. Perkins, who accompanied Mr. im Thurn in the ascent of the mountain, had fared little better, inasmuch as he also had been severely attacked by fever since his return, and though present that evening, was still too weak to read his notes. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Aubrecht, R., T. Lánczos, M. Gregor, J. Schlögl, B. Šmída, P. Liščák, C. Brewer-Carías & L. Vlček (15 de setembro de 2011). Sandstone caves on Venezuelan tepuis: return to pseudokarst? Geomorphology 132(3–4): 351–365. doi 10.1016/j.geomorph.2011.05.023
  • Aubrecht, R., T. Lánczos, M. Gregor, J. Schlögl, B. Šmída, P. Liščák, C. Brewer-Carías & L. Vlček (2013). Reply to the comment on "Sandstone caves on Venezuelan tepuis: return to pseudokarst?". Geomorphology, publicado o 30 de novembro de 2012. doi 10.1016/j.geomorph.2012.11.017
  • Brewer-Carías, C. (2012). "Roraima: madre de todos los ríos." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2016. Consultado o 08 de marzo de 2019.  Río Verde 8: 77–94. (en castelán)
  • Jaffe, K., J. Lattke & R. Perez-Hernández (xaneiro–xuño 1993). Ants on the tepuies of the Guiana Shield: a zoogeographic study. Ecotropicos 6(1): 21–28.
  • Kok, P.J.R., R.D. MacCulloch, D.B. Means, K. Roelants, I. Van Bocxlaer & F. Bossuyt (7 de agosto de 2012). "Low genetic diversity in tepui summit vertebrates." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 05 de xuño de 2013. Consultado o 08 de marzo de 2019.  Current Biology 22(15): R589–R590. doi 10.1016/j.cub.2012.06.034]
  • MacCulloch, R.D., A. Lathrop, R.P. Reynolds, J.C. Senaris e G.E. Schneider. (2007). Herpetofauna of Mount Roraima, Guiana Shield region, northeastern South America. Herpetological Review 38: 24-30.
  • Sauro, F., L. Piccini, M. Mecchia & J. De Waele (2013). Comment on "Sandstone caves on Venezuelan tepuis: return to pseudokarst?" by R. Aubrecht, T. Lánczos, M. Gregor, J. Schlögl, B. Smída, P. Liscák, Ch. Brewer-Carías, L. Vlcek, Geomorphology 132 (2011), 351–365. Geomorphology, publicado o 29 de novembro de 2012. doi 10.1016/j.geomorph.2012.11.015
  • Warren, A. (1973). Roraima: report of the 1970 British expedition to Mount Roraima in Guyana, South America. Seacourt Press, Oxford UK, 152 pp.
  • Zahl, Paul, A. (1940) To the Lost World. George G. Harrap & Co. Ltd. 182 High Holborn, Londres, W.C.1
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Monte_Roraima&oldid=6843624»