Kilmainham Gaol
 Skrzydło wiktoriańskie więzienia Kilmainham Gaol | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Dublin, Kilmainham |
| Data założenia |
1796 |
Położenie na mapie Dublina  | |
Położenie na mapie Irlandii  | |
 53°20′30,048″N 6°18′34,286″W/53,341680 -6,309524
| |
| Strona internetowa | |
Kilmainham Gaol (irl. Príosún Chill Mhaighneann) – byłe brytyjskie więzienie w Dublinie w dzielnicy Kilmainham, zbudowane w 1796 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Projekt budynku przygotował architekt John Trail. Budowę rozpoczęto w 1786 roku, a oddano do użytku w 1796 roku[1]. Początkowo, tak jak większość osiemnastowiecznych więzień, było to więzienie nieuporządkowane. Mężczyźni, kobiety i dzieci trzymani byli razem w złych warunkach[1]. Wzniesiony z szarego kamienia budynek od razu zyskał złą sławę. Najbardziej znaną częścią jest skrzydło wiktoriańskie. W swoim czasie, uznane za wzór budowli więziennych, było często odwiedzane. W latach wielkiego głodu wywołanego zarazą ziemniaczaną w więzieniu przebywali Irlandczycy, którzy dopuścili się z powodu braku żywności drobnych przestępstw. Część więźniów została następnie zesłana do Australii. Kilmainham Gaol było też miejscem, w którym więziono osoby związane z walką o niepodległość Irlandii. Tu też stracono przywódców powstania wielkanocnego. Po odzyskaniu przez Irlandię niepodległości budynek przestał pełnić funkcję więzienia, jako opuszczony popadał w ruinę do lat 60. XX wieku. W 1960 roku spotkała się grupa osób, które postanowiły odbudować zniszczone więzienie.
Muzeum
[edytuj | edytuj kod]W kwietniu 1966 roku muzeum mieszczące się we wschodnim skrzydle, zostało otwarte przez prezydenta Éamona de Valera[2]. Był on jednym z ostatnich więźniów wypuszczonych w 1924 roku[2]. W latach 1960–1986 budynkiem i muzeum zarządzała Kilmainham Jail Restoration Society (KJRS)[3]. Zbierała ona przedmioty związane z historią Irlandii od 1798 roku. Prezentowano je we wschodnim skrzydle budynku więzienia[3]. Muzeum otrzymało wtedy jako darowizny materiały dotyczące Charlesa Stewarta Parnella i Michaela Collinsa, przedmioty i dokumenty należące do straconych przywódców powstania z 1916 roku oraz duży zbiór broni wykorzystywany głównie w latach 1914–1923[3]. W 1986 roku kolekcja została przekazana pod zarząd państwa[3]. Nadzór objął Urząd Robót Publicznych (Office of Public Works)[4], który zaczął zbierać materiały dotyczące historii więzienia Kilmainham Gaol, równocześnie kontynuując gromadzenie materiałów dotyczących historii Irlandii[3]. Muzeum w Kilmainham Gaol otwarto w 1996 roku[3].
Więzienie posłużyło jako sceneria wielu filmom, w tym W imię ojca, Michael Collins, Święci z Bostonu, Wiatr buszujący w jęczmieniu[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b The Building. [w:] Kilmainham Gaol Museum [on-line]. [dostęp 2018-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-23)]. (ang.).
- ↑ a b Restoration. [w:] Kilmainham Gaol Museum [on-line]. [dostęp 2018-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-14)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Collection. [w:] Kilmainham Gaol Museum [on-line]. [dostęp 2018-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-23)]. (ang.).
- ↑ Kilmainham Gaol Museum [online], kilmainhamgaolmuseum.ie [dostęp 2018-03-18] (ang.).
- ↑ Za anglojęzyczną Wikipedią. Podano wyłącznie filmy mające swoje artykuły w polskiej Wikipedii
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Irlandia, praca zbiorowa, wyd. Mediaprofil, Warszawa 2006, ISBN 83-60174-28-8
- Dublin, Polly Phillimore, Andrew Sanger, wyd. Wiedza i Życie, Warszawa 2005, ISBN 83-7184-275-9