Geoffrey Hinton
 Geoffrey Hinton
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 6 december 1947 | ||||
.jpg?lang=nl)
| ||||
Geoffrey Hinton (2016)
| ||||
| Geboorteplaats | Wimbledon | |||
| Nationaliteit | .svg?lang=nl){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |||
| Nobelprijs | Natuurkunde | |||
| Jaar | 2024 | |||
| Reden | "Voor fundamentele ontdekkingen en uitvindingen die machine learning met artificiele neurale netwerken mogelijk maken" | |||
| Samen met | John Hopfield | |||
| Voorganger(s) | Pierre Agostini Ferenc Krausz Anne L'Huillier | |||
| ||||
Geoffrey Everest Hinton (Wimbledon, 6 december 1947) is een Brits-Canadese cognitief psycholoog en computerwetenschapper, vooral bekend om zijn werk op het gebied van kunstmatige neurale netwerken. Hij won, samen met John Hopfield, in 2024 de Nobelprijs voor Natuurkunde voor hun "basis leggende ontdekkingen en uitvindingen die het computers mogelijk maken om te leren met hulp van kunstmatige neuronnetwerken".
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hinton werd geboren in Wimbledon als zoon van de entomoloog Howard Everest Hinton (1912-1977) en de achterkleinzoon van de wiskundige en pedagoog Mary Everest Boole en haar man, de logicus George Boole. Zijn betovergrootoom was de landmeter George Everest.
Hij genoot onderwijs aan Clifton College in Bristel en de Universiteit van Cambridge als student aan King's College. Nadat hij diverse keer van studierichting was veranderd studeerde hij uiteindelijk in 1970 af met een BA in experimentele psychologie. Hij vervolgde zijn opleiding aan de Universiteit van Edinburgh waar hij in 1978, onder begeleiding van Christopher Longuet-Higgens, promoveerde in de kunstmatige intelligentie (AI).
Na zijn promotie was Hinton werkzaam aan de Universiteit van Sussex en de MRC Applied Psychology Unit. Hij vertrok naar de Verenigde Staten waar hij als post-doc onderzoek uitvoerde aan de Universiteit van Californië - San Diego en vanaf 1982 aan de Carnegie Mellon University. Vijf jaar later verruilde hij de VS voor Canada en werd hoogleraar aan de Universiteit van Toronto.
In 1998 verliet hij Canada en werd mede-oprichter van de Gatsby Charitable Foundation Computational Neuroscience Unit aan University College London. In 2001 keerde hij terug in Toronto als hoogleraar op de faculteit Computerwetenschappen. In 2012 verkocht Hinton zijn toenmalige start-up voor 44 miljoen dollar aan Google. Zelf bleef hij aan als vice-president en hoofd engineering.
Van 2013 tot 2023 werkte hij afwisselend voor Google LLC (Google Brain) en de Universiteit van Toronto. In mei 2023 kondigde hij publiekelijk zijn vertrek bij Google aan, vanwege bezorgdheid over de risico's van kunstmatige intelligentie en AI-technologie.[1]
Werk
[bewerken | brontekst bewerken]Hinton bestudeerde de toepassing van kunstmatige neurale netwerken op het gebied van leren, geheugen, perceptie en symboolverwerking. Samen met David Rumelhart en Ronald J. Williams was Hinton co-auteur van een veel geciteerd artikel[2] dat in 1986 werd gepubliceerd en dat het backpropagation-algoritme voor het trainen van meerlagige neurale netwerken populariseerde. Zij waren niet de eersten waren die de aanpak voorstelden. Voortbouwend op het Hopfield-netwerk creëerde Hinton samen met collega's een nauw verwante structuur voor machineleren, een zogeheten Boltzmann-machine. In tegenstelling tot eerdere systemen konden Boltzmann-machines geleerd worden om patronen te herkennen in grote datasets.
Hinton wordt gezien als een leidende figuur in de deep learning-gemeenschap. AlexNet, ontworpen in samenwerking met zijn studenten Alex Krizhevsky en Ilya Sutskever voor de ImageNet challenge 2012, was een doorbraak op het gebied van beeldherkenning.
Erkenning
[bewerken | brontekst bewerken]Hinton ontving de 2018 Turing Award samen met Yoshua Bengio en Yann LeCun, voor hun werk over deep learning. Tot de andere onderscheidingen die Hinton in ontvangst mocht nemen behoren de Rumelhart-Preiss in 2001, de Dickson Prize in Science in 2021, de Prinses van Asturiëprijs in de categorie "Technisch en wetenschappelijk onderzoek" en een Royal Medal, beide in 2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Geoffrey Hinton op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ 'Godfather van kunstmatige intelligentie' verlaat Google en waarschuwt voor AI. Nederlandse Omroep Stichting (2 mei 2023). Gearchiveerd op 3 mei 2023.
- ↑ Rumelhart, David E.; Hinton, Geoffrey E.; Williams, Ronald J. (1986). Learning representations by back-propagagating errors. Nature 323 (6088): 533-536. DOI: 10.1038/323533a0.
· 
· 
· ·