Dyfraktometr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dyfraktometr rentgenowski

Dyfraktometrprzyrząd pomiarowy służący do analizy struktury substancji krystalicznych na podstawie ich obrazów dyfrakcyjnych.

Dyfraktometr rejestruje kierunki (kąty odbłysku) oraz natężenia ugiętych wiązek promieniowania. W zależności od rodzaju użytego promieniowania dyfraktometry dzieli się na rentgenowskie (stosowane najczęściej), neutronowe i elektronowe.

Rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje dyfraktometrów rentgenowskich:

Współczesne dyfraktometry wyposaża się w komputer sterujący jego pracą oraz zbierający i przetwarzający uzyskane dane.

Budowa dyfraktometru

[edytuj | edytuj kod]

Typowy dyfraktometr zbudowany jest z[1][2]:

  1. lampy rentgenowskiej
  2. układu szczelin kolimujących promieniowanie i szczelin tzw. sollera
  3. optyki rentgenowskiej
  4. stolika pomiarowego z próbką (ruchomego lub stacjonarnego)
  5. detektora (punktowego, liniowego lub paskowego).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]