Corona d'Aragon
La Corona d'Aragon, (en aragonés: Corona d'Aragón, en catalan Corona d'Aragó) foguèt un ensemble de territòris qu'èran jos la jurisdiccion del rei d'Aragon entre 1164 e 1715. Aqueste ensemble territorial èra format inicialament pel reialme d'Aragon e lo comtat de Barcelona. Sa naissença foguèt lo fruch de l'union dinastica del maridatge entre lo comte Ramon Berenguièr IV de Barcelona e la reina Peironela d'Aragon en 1137, que donèron en eiretatge sos territòris e títols al seu filh e successor comun, Anfós lo Cast, primièr rei d'Aragon e comte de Barcelona (1164). L'estructuracion politica de l'ensemble territorial transcendèt l'union dinastica iniciala e s'organizèt coma una federacion d'estats medievals, respectant las singularitats de cada territòri e i desvolopant d'estructuras politicas equivalentas e similaras entre elas: Corts, Generalitats e Constitucions. Menavan una politica exteriora comuna e la diversitat dels estats convergissiá en la figura unitària dels sobeirans de l'Ostal d'Aragon[1]
Vejatz tanben
[modificar | Modificar lo còdi]Referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Ferran Soldevila: Història de Catalunya, Volum 1, cap. VII, pàg. 161 «L'Ostal de Barcelona foguèt designat, e mai pels quites catalans, amb lo nom d'Ostal d'Aragon»