Adolf Mildwurf

Adolf Mildwurf
Persona informo
Naskiĝo	30-an de novembro 1899 (1899-11-30)
Morto	20-an de aprilo 1978 (1978-04-20) (78-jaraĝa)
Lingvoj	Esperanto
Ŝtataneco	Pollando
Okupo
Okupo	esperantisto

Adolf MILDWURF, pollandano, doktoro de politikaj sciencoj, ĵurnalisto. Naskiĝis 1900 en Przemyśl. Esperantisto de 1916. Aranĝis studentan fakkunvenon dum la UK 1924 en Vieno. Multaj paroladoj en W. Kiel Ĉe-metoda instruisto gvidis en 1933 multajn kursojn en Danio; fondis tie tri grupojn. Kunlaboranto de HDE.

Mistera vivo

Borsboom skribis pri la vivo de Mildwurf, unu el la "neforgesendaj Esperantistoj". Mildwurf naskiĝis en Przemysl, en (poste) pola teritorio, en 1900, esperantistiĝis en 1916, kaj fariĝis instruisto laŭ la Cseh-metodo en la 30-aj jaroj, vojaĝante kaj propagandante interalie in Danio. Mankas ĉiu spuro de Adolf Mildwurf inter 1933 kaj 1945, sed li reaperas en Britio post 1946, nun kiel senŝtatulo. Denove li vojaĝas kaj propagandas Esperanton, kaj fariĝas brita civitano en 1957. Post 1964, kiam ĉesas lia korespondado kun Andreo Cseh, li denove malaperas, kaj Borsboom notas, ke en la E- eldonaĵoj eĉ mankas nekrologo – ni ne scias, kie kaj kiam li mortis.

Martin Purdy esploris la spurojn de Mildwurf per modernaj geneologiaj rimedoj. Serĉante la nomon Mildwurf, li trovis iun Abraham Mildwurf, kiu naskiĝis je la 10-a de februaro 1900 kaj mortis en Londono la 20-an de aprilo 1978. Tiu Abraham aperas en la registroj por Camden, Londono, en 1959, do nelonge post kiam Adolf akiris britan civitanecon. Lia mortoloko estas proksima al Camden – je nur kelkaj stratoj pli norde. Purdy trovis liston de studentoj en gimnazio en Przemysl, la naskiĝloko de la serĉato, en 1915: ĝi entenas la nomon Abraham Mildwurf. Same en germanlingva libro pri judaj aŭtoroj en Aŭstrio, kie oni nomas Abrahamon lingvo-instruisto.

Purdy tial hipotezis, "ke nia serĉato naskiĝis Abraham, kaj poste ŝanĝis sian nomon al Adolf (pro kreskanta antisemitismo en orienta Eŭropo?) inter ĉ. 1916-1933. Nature, porti la nomon Adolf en Britio dum la dua mondmilito mem kreus problemojn, do li eble re-alprenis sian unuan nomon dum tiu tempo."

Verkoj

• Leĝa Terminaro 1946

„ Jen nova aldono al la IEL Terminara kolekto : represo el la Jarlibro por 1946. Estas ĝojige, vidi la kreskon de la serio, ĉiu aldono pligrandigas la valoron de la tuta aro, kaj la nuna verko ankaŭ devus esti tre utila : ĝi estas, ni kredas, la sola tiuspeca, kun escepto de Juristisches Worterbuch Deutsch-Esperanto de D-ro Liebeck. Parolante sincere, tamen, ni sentas, ke malgraŭ multe da bonaĵoj, la nuna terminaro ne egalas al siaj antaŭuloj. Oni povas demandi al si, ĝis kiu grado D-ro Mildwurf konsultis aliajn samideanojn juristajn ? Ĝis kiu grado li celis kompletecon ? Kial li enmetis multe da vortoj ne juraj, sed pure komercaj ? Kial li ne indikis neologismojn per steleto ? Plibona titolo estus Jura Terminaro. Ni ĝojas vidi (interalie) dump-ado (anst. la ridinda dumpingo de P.V.), kaj ĵurio. Oni povas dubi pri la utileco de abjudiko, akreditivo, anuito, inkvizi, konsorcia. Eble disigo, evikti, interezo, kontroli, petskribo, ratifi, rekvizi, subaĉeti, unuenaskiteco, estas preferindaj ol [tiel] separo, evikcii, rentumo, skrutinii, peticio, ratifiki, rekvizicii, korupti, primogenituro. La difino de instanco apenaŭ sufiĉas. La vorto debeto (kontraŭ kredito) estas, bedaŭrinde, oficiala. Tamen tiu germanismo, kiun ni ŝuldas grandaparte al S-ro Kreuz, ŝajnas al mi iam nepre korektenda : en 58 el 60 lingvoj kiujn mi konsultis, la du flankoj ĉe librotenado nomiĝas debit-o, kredit-o (komparu debitoro, kreditoro —debitanta, kreditanto). Ni esperas, ke baldaŭ oni bezonos duan eldonon, kiun D-ro Mildwurf povos pliampleksigi (tamen sen vortoj apartenantaj propre al la Komerco). ” —  M.C.B. La Brita Esperantisto - Numeroj 501-502