เตียนเอี๋ยง
เตียนเอี๋ยง | |
|---|---|
| 張楊 | |
| ต้าซือหม่า (大司馬) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 196 – ค.ศ. 198 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
| แม่ทัพผู้ทำให้ประเทศปลอดภัย (安國將軍) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 195 – ค.ศ. 196 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
| เจ้าเมืองโห้ลาย (河內太守) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 191 – ค.ศ. 196 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ มณฑลฉ่านซี |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 198 มณฑลเหอหนาน |
| อาชีพ | ขุนนาง, ขุนศึก |
| ชื่อรอง | จื้อชู (稚叔) |
| บรรดาศักดิ์ | จิ้นหยางโหว (晉陽侯) |
เตียนเอี๋ยง (; เสียชีวิต ค.ศ. 198) ชื่อรอง จื้อชู เป็นขุนนางและขุนศึกชาวจีนที่มีชีวิตในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน เดิมมาจากอฺวิ๋นจงจฺวิ้น (雲中郡; ปัจจุบันอยู่ในมณฑลฉ่านซีตอนเหนือ) ทางตอนเหนือ จากนั้นจึงกลายเป็นผู้ปกครองโดยพฤตินัยแห่งเหอเน่ย์จฺวิ้น (河內郡; ปัจจุบันอยู่ในมณฑลเหอหนานตอนเหนือ) เตียนเอี๋ยงเป็นชายผู้กล้าหาญและอ่อนโยนmujคอยให้ที่หลบภัยแก่พระเจ้าเหี้ยนเต้และมีส่วนในการเมืองราชสำนัก ท้ายที่สุดจึงไต่เต้าสู่ตำแหน่งต้าซือหม่า (大司馬) เขากลับถูกผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาลอบสังหารจากความต้องการช่วยเพื่อนเก่า[1][2]
ชีวิตช่วงต้น
[แก้]เตียนเอี๋ยงเป็นที่รู้จักในเรื่องความกล้าหาญและทักษะการต่อสู้ จึงทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยนายทหารฝ่ายกิจการทหารในเป๊งจิ๋ว (ปัจจุบันคือมณฑลฉ่านซี)[3] เมื่อพระเจ้าฮั่นเลนเต้ทรงสถาปนากองทัพสวนตะวันตกส่วนพระองค์ เต๊งหงวน ผู้ตรวจการเป๊งจิ๋ว ส่งเตียนเอี๋ยงไปดำรงตำแหน่งนายพันในคณะผู้บังคับบัญชาขันทีของเกียนสิด[4][1]
ในฐานะขุนศึก
[แก้]![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg?lang=th){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 De Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23–220 AD (ภาษาEnglish). Boston: Brill. p. 1084. ISBN 978-90-04-15605-0.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) - ↑ ซานกั๋วจื้อ เล่ม 8
- ↑ 張楊字稚叔，雲中人也。以武勇給并州，為武猛從事。Sanguozhi vol.8.
- ↑ 靈帝末，天下亂，帝以所寵小黃門蹇碩為西園上軍校尉，軍京都，欲以御四方，徵天下豪傑以為偏裨。太祖及袁紹等皆為校尉，屬之。〔一〕并州刺史丁原遣楊將兵詣碩，為假司馬。Sanguozhi vol 8
- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- ฟ่าน เย่ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). ตำราประวัติศาสตร์ราชวงศ์ฮั่นยุคหลัง (โฮ่วฮั่นชู).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
 | บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก |