قانون بازالیا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
قانون بازالیا یا قانون ۱۸۰ (ایتالیایی: Legge Basaglia, Legge 180) مصوبه بهداشت روانی ایتالیا در سال ۱۹۷۸ است که نمایان‌گر اصلاحات گسترده سیستم روان‌پزشکی در ایتالیا می‌باشد و مشتمل بر بخشنامه تعطیلی تمام بیمارستان‌های روان‌پزشکی[۱] بود که منجر به جایگزینی آنها با طیف کاملی از خدمات-جامعه‌محور از قبیل فراهم‌سازی زمینه برای مراقبت بیماربستری حاد گردید.[۲] قانون بازالیا، مبنای قانونگذاری بهداشت روانی ایتالیا است.[۳]: 64
منابع
[ویرایش]- ↑ Ramon S. (1983). "Psichiatria democratica: a case study of an Italian community mental health service". International Journal of Health Services. 13 (2): 307–324. doi:10.2190/76CQ-B5VN-T3FD-CMU7. PMID 6853005. S2CID 20370455.
- ↑ De Girolamo G.; Barbato A.; Bracco R.; Gaddini A.; Miglio R.; Morosini P.; Norcio B.; Picardi A.; Rossi E.; Rucci P.; Santone G.; Dell'Acqua G. (August 2007). "Characteristics and activities of acute psychiatric in-patient facilities: national survey in Italy". British Journal of Psychiatry. 191 (2): 170–177. doi:10.1192/bjp.bp.105.020636. PMID 17666503. S2CID 4695148.
- ↑ Piccione, Renato (2004). Il futuro dei servizi di salute mentale in Italia. FrancoAngeli. pp. 64, 95. ISBN 978-88-464-5358-7.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Basaglia Law». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۲۴.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
