Վլադիմիր Տրիբուց

Վլադիմիր Տրիբուց
ռուս.՝ Владимир Филиппович Трибуц
հուլիսի 28, 1900(1900-07-28) - օգոստոսի 30, 1977(1977-08-30) (77 տարեկան)
Ծննդավայր	Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Զորատեսակ	Խորհրդային նավատորմ
Կոչում	admiral?
Հրամանատարն էր	Russian Baltic Fleet?
Մարտեր/ պատերազմներ	Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ, Առաջին համաշխարհային պատերազմ, Tallinn Defensive?, Լենինգրադի շրջափակում, Արևելյան Պրուսիայի գործողություն և Vyborg–Petrozavodsk Offensive?
Կրթություն	Ն. Գ. Կուզնեցովի անվան ռազմածովային ակադեմիա
Պարգևներ	և

Վլադիմիր Ֆիլիպի Տրիբուց ( ռուս.՝ Влади́мир Фили́ппович Три́буц, հուլիսի 28, 1900(1900-07-28), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 30, 1977(1977-08-30), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային զորահրամանատար, Բալթյան նավատորմի հրամանատար (1939—1947), ծովակալ (1943), պատմական գիտությունների դոկտոր (1972)։

Կյանք և գործունեություն

Ծնվել է 1900 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում: 1918 թվականին ծառայության է անցել նավատորմում և Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ մասնակցել մարտական գործողությունների Վոլգայում և Կասպից ծովում: 1926 թվականին ավարտել է Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան բարձրագույն ռազմածովային դպրոցը, 1932 թվականին՝ ռազմածովային ակադեմիան : 1932 - 1936 թվականներին ծառայել է Բալթյան նավատորմի նավերում (Պարիժսկայա Կոմունա և Մարատ ռազմանավեր), ղեկավարել Յակով Սվերդլով ռազմանավը։ 1938 թվականի փետրվարից մինչև 1939-ի ապրիլը ծառայել է որպես Բալթյան նավատորմի շտաբի պետ, 1939-1947 թվականներին՝ այդ նավատորմի հրամանատար:

Պատերազմի մոտենալուն զուգընթաց՝ Տրիբուցը մտավախությամբ նկատեց գերմանացիների թշնամական գործունեության աճող վկայությունները: 1940 թվականի ամռանը նա «նախաձեռնեց Բալթյան նավատորմի շտաբի տեղափոխումը Լենինգրադի մոտ գտնվող Կրոնշտադտ ամրոցի պատմական հանգրվանից Տալլինի նավահանգիստ՝ երկու հարյուր մղոն դեպի արևմուտք», չնայած անվտանգության հետ կապված հինախնդիրներին և նոր բազա կառուցելու դժվարություններին։ Հունիսի 19-ին նա Բալթյան նավատորմը հասցրեց «պատրաստականության թիվ 2 աստիճանի», ինչը նշանակում էր նավերի վառելիքով լիցքավորում և անձնակազմի զգոնության մակարդակի բարձրացում, իսկ հունիսի 21-ի ուշ երեկոյան (հենց գերմանական ներխուժման նախօրեին) տեղափոխց « պատրաստականության թիվ 1» աստիճանի։ Օգոստոսի 17-ին նրան հանձնարարվեց Լենինգրադի պաշտպանության կազմակերպումը։

Լենինգրադի պաշարման ժամանակ նավատորմի առաջատար հրամանատար լինելով՝ Տրիբուցը ղեկավարել է Տալլինի խորհրդային տարհանումը, 1941-1943 թվականներին կազմակերպել ռազմական գործողություններ՝ ի պաշտպանություն Կրոնշտադտ և Օրանիենբաում նավահանգիստների, նավատորմի ռազմաօդային ուժերով հակահարձակումներ է կազմակերպել՝ Լենինգրադը թշնամու օդային հարձակումներից պաշտպանելու համար։ Լենինգրադի պաշտպանությանը նրա ակտիվ մասնակցությունը օգնեց քաղաքն ավելի մեծ ավերածություններից փրկելուն, բայց չկարողացավ նացիստական ռմբակոծություններից փրկել նրա արվարձաններում գտնվող ցարական պալատները, մասնավորապես՝ Պետերհոֆի պալատը:

1946 թվականի մարտից մինչև 1947 թվականի մայիսը Տրիբուցը ղեկավարել է 8-րդ նավատորմը (Բալթյան նավատորմ): 1947 թվականի մայիսի 28-ին նշանակվել է հեռավորարևելյան զորքերի նավատորմի պետի տեղակալ։ 1948 թվականի հունիսին հետ է կանչվել Մոսկվա։ 1948 թվականի սեպտեմբերից մինչև 1949 թվականի հունվար ծառայել է որպես Լենինգրադի ռազմական և ռազմածովային դպրոցների ղեկավար և ծովային ավագ սպա, 1949 թվականի մարտից մինչև 1951 թվականի դեկտեմբեր՝ ԽՍՀՄ նավատորմի հիդրոգրաֆիական վարչության պետ։ 1948 թվականի հունիս- սեպտեմբեր ամիսներին և 1949 թվականի հունվար-մարտ ամիսներին գտնվել է գլխավոր հրամանատարի տրամադրության տակ։

Տրիբուցը 1961 թվականի փետրվարին թոշակի է անցել, որից հետո, անդրադառնալով ռազմական պատմությանը, ստեղծել է ավելի քան 50 աշխատություն՝ զգալի տեղ հատկացնելով Բալթյան նավատորմի ռազմական պատմությանը և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում դրա մարտական գործողությունների լուսաբանմանը:

Նրա անունով կոչվել են փողոցներ Սանկտ Պետերբուրգում ու Կալինինգրադում, Խաղաղօվկիանոսյան նավատորմի Ծովակալ Տրիբուց հակասուզանավային ռազմանավը, Բալթյան նավատորմի պետերբուրգյան հրամանատարական կետի բունկերը:

Պարգևներ

• Լենինի երկու շքանշան
• Կարմիր դրոշի շքանշան ՝ չորս անգամ
• Ուշակովի շքանշան, 1-ին աստիճան, երկու անգամ
• Նախիմովի 1-ին աստիճանի շքանշան
• Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան
• Կարմիր աստղի շքանշան
• Արժանավորության լեգեոնի հրամանատար (ԱՄՆ)
• Գրյունվալդի խաչ, 1-ին աստիճան (Լեհաստան, 21.05.1946)
• Քաջերի խաչ (Լեհաստան, 19.12.1968)
• Հոբելյանական մեդալ «Ի նշանավորումն Վլադիմիր Իլիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի»
• Մեդալ՝ «Լենինգրադի պաշտպանության համար»
• Մեդալ՝ «Քյոնիգսբերգի գրավման համար»
• «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
• «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում հաղթանակի քսան տարի» հոբելյանական մեդալ
• «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում հաղթանակի երեսուն տարի» հոբելյանական մեդալ.
• «Բանվորագյուղացիական կարմիր բանակի XX տարի» հոբելյանական մեդալ
• «Խորհրդային բանակի և նավատորմի 30 տարի» հոբելյանական մեդալ.
• «ԽՍՀՄ զինված ուժերի 40 տարի» հոբելյանական մեդալ
• «ԽՍՀՄ զինված ուժերի 50 տարի» հոբելյանական մեդալ

Աղբյուրներ

• Словарь Биографический Морской, Սանկտ Պետերբուրգ, LOGOS, 2001 թ.5-87288-128-2 :

Աշխատություններ

• Подводники Балтики атакуют. (Գրոհում են Բալթիկայի սուզանավորդները) — Л.: Лениздат, 1963.
• Балтийцы наступают ( Բալթյան նավատորմի նավաստիները գրոհում են ): Կալինինգրադ, 1968 թ.
• Балтийцы вступают в бой ( Բալթյան նավատորմի նավաստիները մարտի են բռնվում ): Կալինինգրադ, 1972 թ.
• Балтийцы сражаются ( Բալթյան նավատորմի նավաստիները մարտնչում են) : Կալինինգրադ, 1975 թ.
• Краснознамённый Балтийский флот в разгроме противника под Ленинградом // Военно-исторический журнал. — 1974. — № 2. — С. 11—18.
• Краснознамённый Балтийский флот в разгроме противника в Прибалтике // Военно-исторический журнал. — 1974. — № 9. — С. 23—31.
• Трибуц В. Ф. Моонзунд наш! // Пароль — «Победа!» / составитель Я. Ф. Потехин, лит. запись и обработка М. П. Стрешинского и И. М. Франтишева, под общей редакцией Ф. Самойлова. — Л.: Лениздат, 1969. — С. 563—582. — 648 с. — (Воспоминания об участии авиации в обороне города, Ленинград, оборона 1941—1944 гг. Воспоминания и записки). — 90 000 экз.

Գրականություն Վլադիմիր Տրիբուցի մասին

• Кол. авт. под руководством С. А. Макарова // Книга Памяти Военной академии Генерального штаба Вооружённых Сил Российской Федерации. — М., 2016. — С. 344.
• Михайловский Н. Г. Адмирал Трибуц. — М.: Политиздат, 1982. — 96 с. — (Герои Советской Родины). — 200 000 экз.
• Лурье В. М. Адмиралы и генералы Военно-Морского Флота СССР в период Великой Отечественной и Советско-японской войн (1941-1945). — СПб.: Русско-Балтийский информационный центр «БЛИЦ», 2001. — 280 с. — 1000 экз. — ISBN 5-86789-102-X
• Герои битвы за Ленинград (биографический словарь). — СПб.: Судостроение, 2005. — С.220.
• Гринкевич В. И., Корсунский М. Адмирал Трибуц (Биографический очерк). — Таллинн: Ээсти раамат, 1980. — 143 с.
• Доценко В. Д. Морской биографический словарь. — СПб.: Логос, 1995. — 496 с. — 3000 экз. — ISBN 5-87288-095-2
• Трибуц Владимир Филиппович // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
• Скрицкий Н. В. — М.: Центрполиграф, 2012. — ISBN 978-5-227-03745-9«Флагманы Победы. Трибуц Владимир Филиппович». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-01-20-ին. Վերցված է 2013-01-15-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
• Лубченков Ю. Н. — М.: Вече, 2012. — ISBN 978-5-9533-6498-0«100 великих полководцев Второй мировой. Трибуц Владимир Филиппович». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-07-ին. Վերցված է 2013-02-19-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
• Макареев М. В. Балтийский флот в биографиях командующих, 1696—2004. — Севастополь: ЭКОСИ-гидрофизика, 2006.
• Петросян В. Н. (2008-06-14). «Адмирал В. Ф. Трибуц». Navy.ru. Վերցված է 2013-01-15-ին.(չաշխատող հղում)

Արտաքին հղումներ

• Трибуц Владимир Филиппович на сайте Министерства обороны Российской Федерации
• Владимир Филиппович Трибуц на сайте ВМФ России

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Տրիբուց» հոդվածին։