Մաուրիցիո Մարտինա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Մաուրիցիո Մարտինա
իտալ.՝ Maurizio Martina
 
Կուսակցություն՝ Դեմոկրատական կուսակցություն
Կրթություն՝ University of Macerata?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր սեպտեմբերի 9, 1978(1978-09-09) (46 տարեկան)
Ծննդավայր Կալչինատե, Բերգամո, Լոմբարդիա, Իտալիա
Քաղաքացիություն  Իտալիա
Ի ծնե անուն իտալ.՝ Maurizio Martina
 
Կայք՝ mauriziomartina.it

Մաուրիցիո Մարտինա (իտալ.՝ Maurizio Martina, սեպտեմբերի 9, 1978(1978-09-09), Կալչինատե, Բերգամո, Լոմբարդիա, Իտալիա), իտալացի քաղաքական գործիչ, գյուղատնտեսության նախարար (2014-2018)։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1978 թվականի սեպտեմբերի 9-ին Կալչինատում, ստացել է միջնակարգ մասնագիտական կրթություն գյուղատնտեսության ոլորտում՝ ավարտելով Բերգամոյի ագրարային քոլեջը (Istituto tecnico Agrario di Bergamo)[1], իսկ 2004 թվականին՝ բարձրագույն կրթություն՝ Մաչերատայի համալսարանում քաղաքագիտության մասնագիտացմամբ (Università di Macerata)[2]: 1994 թվականին ընտրվել է Բերգամո նահանգի Մոռնիկո ալ Սերիո քաղաքային խորհրդի անդամ։ 2004 թվականին գլխավորել է ձախ դեմոկրատների գավառական կազմակերպությունը Բերգամոյում, 2007 թվականին՝ Լոմբարդիայում դեմոկրատական կուսակցության տարածաշրջանային կազմակերպությունը, 2010 թվականից մտել է Լոմբարդիայի տարածաշրջանային խորհրդարան, 2013 թվականին զբաղեցրել է Իտալիայի գյուղատնտեսության, պարենի և անտառային քաղաքականության նախարարության կրտսեր ստատս քարտուղարի (sottosegretario di stato) պաշտոնը, 2014 թվականի փետրվարի 22-ից՝ Ռենցիի կառավարությունում գյուղատնտեսության նախարարի պաշտոնը[3]։

2014 թվականի ապրիլի 22-ին, ելույթ ունենալով պատգամավորների պալատի գյուղատնտեսության հանձնաժողովի առջև, Մարտինան հայտնել է ագրարային ոլորտի զարգացման մեջ ներդրումների ծրագրի մշակման մասին, որը Եվրամիության հիմնադրամներից 4,5 մլրդ եվրոյի չափով ֆինանսավորում կստանա ընդհանուր ագրարային քաղաքականության ծրագրի շրջանակներում։ Հայտարարված նպատակների թվում նա նշել է Իտալիայում կենսատեխնոլոգիաների արգելափակումը, Իտալիայի տարածաշրջանների հետ գյուղատնտեսության զարգացման անհրաժեշտ միջոցների համաձայնեցումը, գյուղատնտեսական արդյունաբերության բյուջետային սուբսիդիաների փոխադարձ նվազեցման շուրջ ԵՄ-ի և ԱՄՆ-ի բանակցությունների առաջխաղացումը[4]։ 2015 թվականի հունվարի 1-ին ընդհանուր ագրարային քաղաքականությունը (Politica agricola comune, PAC) ուժի մեջ մտավ։

2015 թվականի հունիսի 19-ին Մարտինան դարձել Է Դեմոկրատական կուսակցության ներսում նոր հոսանքի համահիմնադիրներից մեկը՝ «Sinistra è cambiamento» (ձախերը փոփոխություններ են), որը կոչված է ձևակերպելու վարչապետ Ռենցիի ծրագրի ձախ ընդդիմությունը։ Հայտարարված նպատակների թվում են հռչակվել ԱԱՀ-ի դրույքաչափի նվազեցումը 27 %-ից մինչև 24 %՝ նախատեսված մինչև 33% բարձրացման փոխարեն, առնվազն 35 տարի աշխատանքային ստաժի առկայության դեպքում 62 տարեկանում թոշակի անցնելու հնարավորության տրամադրումը, անցկացվող դպրոցական բարեփոխումների տեմպերի արագացումըդպրոցական բարեփոխումների տեմպերի արագացումը, որի նպատակն է մինչև սեպտեմբերի 1-ը լրացուցիչ 100 հազար դասախոսների վարձում ապահովել[5]։ Հետագայում մոտ 50 պատգամավոր ունեցող խմբի առաջնորդը դարձավ Մարտինը։ 2016 թվականի դեկտեմբերին Սենատի բարեփոխման շուրջ հանրաքվեի նախապատրաստման ընթացքում շարժման կողմնակիցները կողմ էին քվեարկել[6]։

2016 թվականի դեկտեմբերի 12-ին կրկին ստացել է գյուղատնտեսության նախարարի պորտֆելը՝ Մատտեո Ռենցիի հրաժարականից հետո ձևավորված Ջենտիլոնիի կառավարությունում[7]։

2017 թվականի մայիսի 7-ին ընտրվել է դեմոկրատական կուսակցության ազգային քարտուղարի միակ տեղակալ Մատտեո Ռենցին[8]։

2018 թվականի մարտի 4-ին ԴԿ-ն ծանր պարտություն է կրել հերթական խորհրդարանական ընտրություններում[9][10], և 2018 թվականի մարտի 12-ին ԴԿ-ի ազգային վարչությունը որոշում է ընդունել ազգային քարտուղար Մատտեո Ռենցիի պաշտոնից հրաժարվելու և կուսակցության առաջիկա համագումարից առաջ առաջնորդի պարտականությունների ժամանակավոր կատարումը Մաուրիցիո Մարտինայի վրա դնելու մասին[11]։

Մարտի 13-ին Մարտինան դուրս է եկել կառավարությունից, իսկ գյուղատնտեսության նախարարի պարտականությունները ժամանակավորապես անցել են վարչապետ Ջենտիլոնիին[12]։

2018 թվականի հուլիսի 7-ին ԴԿ Ազգային ասամբլեան ճնշող մեծամասնությամբ (7 դեմ, 13 ձեռնպահ) Մարտինային հաստատել է նոր ազգային քարտուղար[13]։

2018 թվականի նոյեմբերի 17-ին հայտարարել է կուսակցության առաջնորդի պաշտոնից հրաժարականի մասին՝ կապված կուսակցական համագումարի նախապատրաստման և ազգային քարտուղարի ուղղակի ընտրությունների մեկնարկի հետ մինչև 2019 թվականի մայիսը, երբ պետք է տեղի ունենային եվրոպական ընտրությունները[14]։

2019 թվականի մարտի 3-ին պարտվել է դեմոկրատական կուսակցության ազգային քարտուղարի ընտրությունները, որոնցում նրա մրցակիցներն են դարձել Նիկոլա Ձինգարետին և Ռոբերտո Ջակետին)[15] (հաղթող է դուրս եկել Ձինգարետին, որը ստացել է ընտրողների 70  %-ի աջակցությունը)[16]։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնողները Ռեմիջիո Մարտինան և Լիանա Գաթին են։ 2007 թվականին ամուսնացել է Մարե Թեսիի հետ, 2008 թվականին ծնվել է դուստրը Ջորջիան[17]։ 2014 թվականի մարտի 27-ին, լինելով գյուղատնտեսության նախարար, Մաուրիցիո Մարտինան ստորագրել է կնոջ և մերձավոր ազգականների գույքային դրության հայտարարագիր ներկայացնելուց պաշտոնական հրաժարումը[18]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Biografia di Maurizio Martina» (իտալերեն). Governo Italiano. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  2. «Governo Renzi: c'è anche Maurizio Martina, laureato all'Università di Macerata» (իտալերեն). CronacheMaceratesi.it. 21-02-2014. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  3. Giorgio Dell’Arti (2014 թ․ փետրվարի 26). «Maurizio Martina» (իտալերեն). Corriere della Sera: Cinquantamila giorni. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  4. Annamaria Capparelli (2014 թ․ ապրիլի 22). «Ministro Martina: un piano strategico da 4,5 miliardi per la ricerca agricola» (իտալերեն). il Sole 24 Ore. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 8-ին.
  5. «SCHEDA / Pd, "Sinistra è cambiamento": cinque proposte per riformare il Paese» (իտալերեն). la Repubblica. 2015 թ․ հունիսի 19. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին.
  6. «Sinistra è cambiamento». Le anime dei democratici (իտալերեն). il Sole 24 Ore. 2016 թ․ դեկտեմբերի 10. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին.
  7. «Gentiloni ha accettato l'incarico, nasce il suo governo . Alfano agli Esteri, Minniti all'Interno, Boschi sottosegretario» (իտալերեն). la Stampa. 2016 թ․ դեկտեմբերի 12. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  8. Mariolina Sesto (2017 թ․ մայիսի 8). «Maurizio Martina, la lunga ascesa del ministro «invisibile»» (իտալերեն). il Sole 24 Ore. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 20-ին.
  9. «Elezioni politiche 2018 - Camera - I risultati completi» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 7-ին.
  10. «Elezioni politiche 2018 - Senato - I risultati completi» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 7-ին.
  11. «La direzione del PD senza Renzi» (իտալերեն). la Repubblica. 2018 թ․ մարտի 12. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 19-ին.
  12. Valentina Santarpia (2018 թ․ մարտի 13). «Pd, Martina si dimette da ministro. A Gentiloni l'interim dell'agricoltura» (իտալերեն). Corriere della Sera. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 19-ին.
  13. «Pd, Martina nuovo segretario. Renzi contestato. Zingaretti: "Non ascolta, è un limite enorme"» (իտալերեն). la Repubblica. 2018 թ․ հուլիսի 7. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 7-ին.
  14. «È cominciato il congresso del PD» (իտալերեն). il Post. 2018 թ․ նոյեմբերի 17. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 5-ին.
  15. «Martina, Zingaretti o Giachetti? Ecco dove votare a Torino il nuovo segretario del Pd» (իտալերեն). La Stampa. 2019 թ․ մարտի 3. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 4-ին.
  16. Carlo Bertini (2019 թ․ մարտի 4). «Primarie Pd, trionfa Zingaretti: "I delusi stanno ritornando". L'affluenza supera 1,8 milioni» (իտալերեն). La Stampa. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 4-ին.
  17. «Maurizio Martina» (իտալերեն). Partito Democratico. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  18. «Maurizio Martina». Il ministro (իտալերեն). Ministero delle politiche agricole, alimentari e forestali. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մաուրիցիո Մարտինա» հոդվածին։