Бадвіла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Перайсьці да навігацыі Перайсьці да пошуку
Baduila
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Bado + Wilo
Bado + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Батвіла, Батвіл
Зьвязаныя імёны Будзівіл
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бадвіла»

Бадвіла, Батвіла, Батвіл — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Бадвіла або Бадвіл (Baduila, Badvil[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -бад- (-бат-) (імёны ліцьвінаў Батаўт, Батвін; германскія імёны Badald, Batwin) паходзіць ад германскага badhuo 'бітва'[3], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: люди Сураское волости… а Батвилы (1516 год)[5][a].

  • Татыла-Бадвіла ( 552) — кароль остготаў
  • Даніель Батвіл (Daniel Batwil; 1682) — выхадзец зь Літвы, які быў рэктарам Віленскай акадэміі ў 1560—1663 гадох і Кроскага калегіюму ў 1663—1665 гадох; магістар філязофіі і гуманітарных навук (1648 год)[15]
  1. ^ Таксама:
    • Бат (адзначалася старажытнае германскае імя Bato[6]): Jan Batowicz (1690 год)[7], Батовічы (Batowicz) гербу Бонча — літоўскі шляхецкі род зь Вількамірскага павету[8];
    • Батка (адзначалася германскае імя Batke[9]): Баткевічы (Batkiewicz) гербу Корчак — літоўскі шляхецкі род з Упіцкага павету[8];
    • Батула (адзначалася старажытнае германскае імя Batilo[2]): Батулевічы (Batulewicz) гербу Пілава — літоўскі шляхецкі род, вядомы на Віленшчыне[10];
    • Батаўт (адзначалася старажытнае германскае імя Badald[11]): Батаўты (Batowt) гербу Бонча — літоўскі шляхецкі род зь Вількамірскага павету[8];
    • Батрань (адзначалася старажытнае германскае імя Baderannus[12]): Батрані (Batrań) гербу Газдава — літоўскі шляхецкі род, які меў маёнткі у Берасьцейскім і Вількамірскім паветах[10];
    • Бедрых (адзначалася старажытнае германскае імя Baderich[13]): Мы великии князь Витовтъ дали есмо сюю нашу грамоту̇ Бедриху (1392—1429 гады)[14]
  1. ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
  2. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 227.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 49.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 4.
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 225.
  7. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 116.
  8. ^ а б в Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 59.
  9. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 97.
  10. ^ а б Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 60.
  11. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 242.
  12. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 49.
  13. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 229.
  14. ^ Грамоти XIV ст. — Київ, 1974. С. 110.
  15. ^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 253.