Біятыт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Біятыт
Формула K(Mg, Fe)3(Si3AlO10)(OH, F)2
Прымесь Ti, Na, Li, Mn, Ba, Sr, Ce
Сінгонія манаклінная
Цвёрдасць цвёрдасць па шкале Маоса 2—3
Шчыльнасць 2800—3400 г/см³

Біяты́т — мінерал з групы слюд, жалезіста-магнезіяльная слюда групы ліставых сілікатаў K(Mg, Fe)3Si3AlO10 (OH, F)2. Утрымлівае шмат дамешкаў (Ti, Na, Li, Mn, Ba, Sr, Ce). Назва мінерала паходзіць ад прозвішча французскага вучонага Ж. Б. Біо (фр.: Jean-Baptiste Biot).

Малекулярная маса 433,53. Крышталі таблітчастыя. Колер ад чарнавата-бурага да бура-зялёнага ў тонкіх лісточках. Бляск шкляны. Мінерал гнуткі. Цвёрдасць 2—3 па шкале Моаса. Шчыльнасць 2800—3300 кг/м³. Пародаўтваральны мінерал вывергнутых і некаторых метамарфічных горных парод. У выніку працяглага хімічнага выветрывання біятыт цалкам раскладаецца, утвараючы гідравокісы жалеза і гліністыя мінералы. Цалкам раскладаецца ў канцэнтраванай сернай кіслаце.

Радовішчы крышталічнага біятыту знойдзены на Урале, у Францыі, Германіі, Канадзе, Танзаніі. Буйныя ліставатыя агрэгаты вядомыя ў Нарвегіі.

Зноскі