Liczba potrójna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Botev (dyskusja | edycje) o 20:49, 8 mar 2007. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Liczba potrójna - kategoria gramatyczna rzeczownika, czasownika i przymiotnika, niekiedy także zaimków rzeczownych i przymiotnych, używana w niektórych językach obok liczby pojedynczej, mnogiej i podwójnej. Stanowi odrębną formę gramatyczną, którą przyjmuje dana część mowy, kiedy odnosi się do trzech osób lub przedmiotów. Liczba potrójna we współczesnych językach występuje rzadko, spotyka się ją m. in. w niektórych językach austronezyjskich i australijskich.


Zobacz też