Picus

	Picus
	Linnaeus, 1758
	; Przedstawiciel rodzaju – dzięcioł zielonosiwy (P. canus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	dzięciołowe
Podrząd	dzięciołowce
Nadrodzina	Picoidea
Rodzina	dzięciołowate
Podrodzina	dzięcioły
Plemię	Picini
Rodzaj	Picus
	Typ nomenklatoryczny
	Picus viridis Linnaeus, 1758
Synonimy
	Gecinus Boie, 1831; Chrysopterus Swainson, 1836; Callolophus Salvadori, 1874; Cirropicus Stresemann, 1921;
	Gecinus Boie, 1831; Chrysopterus Swainson, 1836; Callolophus Salvadori, 1874; Cirropicus Stresemann, 1921;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 13 paź 2020, była oparta na tej wersji.

Picus – rodzaj ptaka z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce^[7].

Morfologia

Długość ciała 25–35 cm; masa ciała 57–250 g^[7].

Systematyka

Etymologia

Picus: łac. picus „dzięcioł” (w rzymskiej mitologii Pikus (łac. Picus), był królem Lacjum który poślubił piękną nimfę i śpiewaczkę Canens i został zmieniony w dzięcioła przez złośliwą Kirke, po odtrąceniu przez niego jej amorów)^[8].
Gecinus: gr. γη gē „ziemia, grunt”; κινεω kineō „ruszać się” (por. γηινος gēinos „z ziemi”)^[8]. Gatunek typowy: Picus viridis Linnaeus, 1758.
Chrysopterus: gr. χρυσοπτερος khrusopteros „złotoskrzydły”, od χρυσος khrusos „złoto”; πτερον pteron „skrzydło”^[8]. Gatunek typowy: Picus viridis Linnaeus, 1758.
Callolophus: gr. καλλος kallos „piękno”, od καλος kalos „piękny”; λοφος lophos „czub”^[8]. Gatunek typowy: Picus puniceus Horsfield, 1821.
Cirropicus: łac. cirrus, cirri „pukiel włosów, czub, frędzle”; picus „dzięcioł”^[8]. Gatunek typowy: Picus chlorolophus Vieillot, 1818.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[9]:

Picus puniceus Horsfield, 1821 – dzięcioł czerwonoskrzydły
Picus chlorolophus Vieillot, 1818 – dzięcioł żółtoczuby
Picus awokera Temminck, 1836 – dzięcioł japoński
Picus canus J.F. Gmelin, 1788 – dzięcioł zielonosiwy
Picus erythropygius (Elliot, 1865) – dzięcioł maskowy
Picus viridis Linnaeus, 1758 – dzięcioł zielony
Picus vaillantii (Malherbe, 1847) – dzięcioł algierski
Picus rabieri (Oustalet, 1898) – dzięcioł wietnamski
Picus vittatus Vieillot, 1818 – dzięcioł żółtoszyi
Picus viridanus Blyth, 1843 – dzięcioł tajlandzki
Picus xanthopygaeus (J.E. Gray & G.R. Gray, 1846) – dzięcioł białobrewy
Picus squamatus Vigors, 1831 – dzięcioł łuskobrzuchy

Przypisy

↑ Picus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 112. (łac.).
↑ F. Boie. Bemerkungen über Species und einige ornithologische Familien und Sippen. „Isis von Oken”. 1831, s. 542, 1831. (niem.).
↑ W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 1. London: John Taylor, 1836, s. 69, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
↑ T. Salvadori. Catalogo sistematico degli uccelli di Borneo. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 5, s. 49, 1874. (wł.).
↑ E. Stresemann. Die Spechte der Insel Sumatra. Eine monographische Studie. „Archiv für Naturgeschichte. Abteilung A”. 87 (7), s. 71, 1921. (niem.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-24]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-24].

[itis-1] Picus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Linnaeus-2] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 112. (łac.).

[Boie-3] F. Boie. Bemerkungen über Species und einige ornithologische Familien und Sippen. „Isis von Oken”. 1831, s. 542, 1831. (niem.).

[Swainson-4] W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 1. London: John Taylor, 1836, s. 69, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).

[Salvadori-5] T. Salvadori. Catalogo sistematico degli uccelli di Borneo. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 5, s. 49, 1874. (wł.).

[Stresemann-6] E. Stresemann. Die Spechte der Insel Sumatra. Eine monographische Studie. „Archiv für Naturgeschichte. Abteilung A”. 87 (7), s. 71, 1921. (niem.).

[Winkler&inni-7] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-24]. (ang.).

[Jobling-8] Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-9] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-24].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]