Picus
| Picus[1] | |||
| Linnaeus, 1758[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – dzięcioł zielony (P. viridis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Picus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Picus viridis Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Picus – rodzaj ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[6].
Morfologia
Długość ciała 25–35 cm; masa ciała 57–250 g[7].
Systematyka
Etymologia
- Picus: łac. picus – dzięcioł (w rzymskiej mitologii Picus, był królem Lacjum który poślubił piękną nimfę i śpiewaczkę Canens i został zmieniony w dzięcioła przez złośliwą Circe, po odtrąceniu przez niego jej amorów)[8].
- Gecinus: gr. γη gē – ziemia, grunt; κινεω kineō – ruszać się (por. γηινος gēinos – z ziemi)[9]. Gatunek typowy: G. viridis (L.) = Picus viridis Linnaeus, 1758.
- Callolophus: gr. καλλος kallos – piękno, od καλος kalos – piękny; λοφος lophos – czub[10]. Gatunek typowy: Picus puniceus Horsfield, 1821.
- Cirropicus: łac. cirrus, cirri – pukiel włosów, czub, frędzle; picus – dzięcioł[11]. Gatunek typowy: Picus chlorolophus Vieillot, 1818.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Picus puniceus – dzięcioł czerwonoskrzydły
- Picus chlorolophus – dzięcioł żółtoczuby
- Picus awokera – dzięcioł japoński
- Picus rabieri – dzięcioł wietnamski
- Picus xanthopygaeus – dzięcioł białobrewy
- Picus squamatus – dzięcioł łuskobrzuchy
- Picus vittatus – dzięcioł żółtoszyi
- Picus viridanus – dzięcioł tajlandzki
- Picus canus – dzięcioł zielonosiwy
- Picus erythropygius – dzięcioł maskowy
- Picus viridis – dzięcioł zielony
- Picus vaillantii – dzięcioł algierski
- ↑ Picus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C. Linneaus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 112. (łac.).
- ↑ F. Boie. Bemerkungen über Species und einige ornithologische Familien und Sippen. „Isis von Oken”. 1831, s. kol. 542, 1831. (niem.).
- ↑ T. Salvadori. Catalogo sistematico degli uccelli di Borneo. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 5, s. 49, 1874. (wł.).
- ↑ E. Stresemann. Die Spechte der Insel Sumatra. Eine monographische Studie. „Archiv für Naturgeschichte. Abteilung A”. 87 (7), s. 71, 1921. (niem.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Woodpeckers. IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
- ↑ H. Winkler, D. Christie: Family Picidae (Woodpeckers). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 7: Jacamars to Woodpeckers. Barcelona: Lynx Edicions, 2002, s. 537, 539, 541–543. ISBN 84-87334-37-7. (ang.).
- ↑ Jobling 2016 ↓, s. Picus.
- ↑ Jobling 2016 ↓, s. Gecinus.
- ↑ Jobling 2016 ↓, s. Callolophus.
- ↑ Jobling 2016 ↓, s. Cirropicus.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2016-07-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-01-06].
Bibliografia
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).