Władysław Jan Grabski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Sorker22 (dyskusja | edycje) o 14:39, 6 lut 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Władysław Jan Grabski (ur. 21 października 1901 - zm. 3 listopada 1970) - polski pisarz.

Był związany z ruchem katolickim. Pisał zarówno powieści historyczne z dziejów Polski (m.in. Saga o Jarlu Broniszu z 1945); Rapsodia świdnicka z 1955) jak i powieści o tematyce współczesnej (m.in. Poufny dziennik Dominika Pola z 1962; Moguncka noc z 1963).

Był synem prof. Władysława Grabskiego i Katarzyny z Lewandowskich Grabskiej. Jego małżonką była malarka Zofia z Wojciechowskich Grabska (ur. 27 kwietnia 1905 - zm. 10 października 1992) - córka Marii i Stanisława Wojciechowskich. Miał kilkoro dzieci m. in. Macieja Władysława Grabskiego.

Władysław Jan i Zofia Grabscy zostali pochowani na warszawskich Powązkach.

Źródło

  • Encyklopedia Powszechna PWN (tom 2) z 1974

Szablon:Biografia stub

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Jan_Grabski&oldid=11232339”