Einsteintelescoop

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Kleon3 (overleg | bijdragen) op 18 sep 2022 om 19:12. (→‎Voorbereidingen: duidelijker)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Einsteintelescoop (ET) is een voorgestelde telescoop voor de detectie en bestudering van zwaartekrachtgolven.[1] Deze vervormen volgens de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein de ruimte waar deze doorheen bewegen. Wetenschappers hopen met de ET ook meer inzicht te krijgen in donkere materie die volgens de theorie een groot deel van alle materie in het heelal uitmaakt, en donkere energie die waarschijnlijk de versnellende uitdijing van het heelal veroorzaakt. Voor de detectie van deze golven is extreem gevoelige apparatuur nodig. Sinds 2022 is de ET officieel erkend als CERN-project.[2]

Voorbereidingen

Het ontwerp voor de telescoop, eigenlijk een zwaartekrachtgolvendetector, was al in 2011 gereed. De derde-generatie-detector ET zal tien keer sterker zijn dan de bestaande, zoals LIGO en Virgo, en zal duizendmaal meer ruimte kunnen aftasten.[3] De ET heeft de vorm van een exacte gelijkzijdige driehoek. In de drie buizen die de zijden van de driehoek vormen worden laserpulsen gelijktijdig afgevuurd. Er wordt gemeten hoeveel tijd deze laserpulsen nodig hebben om de buislengte af te leggen. Als deze niet precies gelijk zijn dan is er mogelijk een zwaartekrachtgolf gepasseerd die de ruimte vervormd heeft. De Einsteintelescoop krijgt drie armen van elk 10 kilometer lengte die 250 meter onder de grond moeten komen. De bouwkosten worden geraamd op 1,9 miljard euro en de schaalgrootte is te vergelijken met het natuurkundig onderzoekscomplex CERN bij Genève. In juni 2021 ging het European Strategy Forum on Research Infrastructures (ESFRI) akkoord met de bouw van de detector. In 2025 wordt beslist waar de detector gebouwd zal worden.[4]

UM-gebouw in Maastricht-Randwyck. In de zwarte doos (geheel links) bevindt zich de 'clean room' voor de ETpathfinder

In 2015 werd de Euregio Maas-Rijn, met name het landelijke gebied tussen Maastricht, Luik en Aken, genoemd als een van de mogelijke vestigingslocaties van de ET.[5] Het is de bedoeling dat van de drie ondergrondse stations, die samen de Einsteintelescoop vormen, er een komt in Nederland, een in België en een in Duitsland.[6] Vanaf 2021 verricht het Nikhef proefboringen in Terziet, Banholt, Cottessen en diverse locaties in het Duits-Belgische grensgebied.[7] In april 2022 stelde het kabinet-Rutte IV 42 miljoen euro uit het Nationaal Groeifonds beschikbaar voor voorbereidende werkzaamheden van de ET en reserveerde daarnaast 870 miljoen euro voor het geval de telescoop inderdaad (deels) in Nederland wordt aangelegd.[8] Naast de Euregio hebben ook Sardinië en het Oost-Duitse Lausitz belangstelling voor de detector.[4]

ETpathfinder

Ter voorbereiding van de mogelijke bouw werd in Maastricht de proefinstallatie ETpathfinder gebouwd, die op 8 november 2021 door minister Van Engelshoven werd geopend.[9] Projectleider is de Duitse natuurkundige Stefan Hild, hoogleraar experimentele natuurkunde aan de Universiteit Maastricht en onderzoeker aan het Nikhef te Amsterdam.[10]