Einsteintelescoop

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 18 nov 2019 om 01:34. (0 (onbereikbare) link(s) aangepast en 1 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Einstein Telescoop (ET) is een voorgestelde telescoop voor de detectie en bestudering van zwaartekrachtgolven.[1] Deze vervormen volgens de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein de ruimte waar deze doorheen bewegen. Wetenschappers hopen met de ET ook meer inzicht te krijgen in donkere materie die volgens de theorie een groot deel van alle materie in het heelal uitmaakt, en donkere energie die waarschijnlijk de versnellende uitdijing van het heelal veroorzaakt. Voor de detectie van deze golven is extreem gevoelige apparatuur nodig.

De telescoop heeft de vorm van een gelijkzijdige driehoek, dus met drie gelijke zijden die onderlinge hoeken van exact 60 graden maken. In de drie buizen die de zijden vormen worden laser pulsen gelijktijdig afgevuurd. Er wordt gemeten hoeveel tijd deze laserpulsen nodig hebben om de buislengte af te leggen. Als deze niet precies gelijk zijn dan is er mogelijk een zwaartekrachtgolf gepasseerd die de ruimte vervormd heeft. De Einstein Telescoop krijgt drie armen van elk 10 kilometer lengte die 100 meter onder de grond moeten komen. De bouwkosten worden geraamd op 1 miljard euro en de schaalgrootte is te vergelijken met het natuurkundig onderzoekscomplex CERN bij Genève. In april 2015 werd Zuid-Limburg genoemd als een van de mogelijke locaties van de ET die ergens na 2020 gerealiseerd moet worden.[2]