شب‌های روشن (فیلم ۱۹۵۷)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
شب‌های روشن
کارگردانلوکینو ویسکونتی
تهیه‌کنندهفرانکو کریستالدی
نویسندهلوکینو ویسکونتی
سوسو چکی دامیکو
بازیگرانمارچلو ماسترویانی
ماریا شل
ژان ماره
آلبرتو کارلونی
مارچلا روونا
کورادو پانی
موسیقینینو روتا
فیلم‌بردارجوزپه روتونو
تدوین‌گرماریو سراندری
تاریخ‌های انتشار
۱۹۵۷
مدت زمان
۹۷ دقیقه
کشورایتالیا، فرانسه
زبانایتالیایی

شب‌های روشن (به ایتالیایی: Le notti bianche) فیلمی‌ست ایتالیایی به کارگردانی لوکینو ویسکونتی محصول سال ۱۹۵۷[۱] که بر اساس داستان «شب‌های روشن» اثر فیودور داستایوفسکی ساخته شده‌است.[۲]

داستان

سکانسی از فیلم شب های روشن

فیلم با ورود تازه‌واردی به نام ماریو (مارچلو ماسترویانی) به شهری غریب آغاز می‌شود. او مردی تنها و منزوی‌ست و شب‌ها را به پرسه در کوچه‌های شهر می‌گذراند. یکی از این شب‌ها دختری گریان بر روی پل توجهش را جلب می‌کند و به این ترتیب با ناتالیا (ماریا شل) آشنا می‌شود. ناتالیا داستان زندگیش را برای ماریو روایت می‌کند؛ از مادربزرگ سختگیرش می‌گوید و از مردی که دوستش دارد و در نهایت رازش را فاش می‌کند: او با محبوبش قراری دارد، قرارست چهار شب در این محل در ساعتی معین به انتظار او بماند تا مرد از سفری یک‌ساله برگردد. ماریو که به ناتالیا دلباخته است، شب‌ها را با او به انتظار می‌ماند و در شب چهارم با این امید که محبوب ناتالیا هرگز نخواهد آمد به او ابراز عشق می‌کند. با آمدن مرد عاشق، ناتالیا ماریو را ترک می‌کند. ماریو، باز هم به تنهایی خود پناه می‌برد.

واکنش منتقدان

این فیلم ابتدا با بی‌اعتنایی و روگردانی منتقدان ایتالیایی مواجه شد[۳] اما بعدها به عنوان اثری کلاسیک در سینمای نوین ایتالیا و نمونه‌ای درخشان از ارائه بهترین روش اقتباس سینمایی از یک اثر ادبی شناخته شد.[۴]

منابع

  1. فیلم شب‌های سفید در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
  2. فیلم شب‌های سفید در سایت سینمایی Allmovie
  3. پرل هاربر به کایه دو سینما احتیاج ندارد. سعید عقیقی. مجله نقد سینما. آبان ۱۳۸۱ - شماره ۳۳، صفحه ۵۶–۵۷
  4. «شمایل روشنفکر افسرده، دربارهٔ مارچلو ماسترویانی، روزنامه جام جم، شنبه ۹ آذر ۱۳۸۷». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۹ مه ۲۰۱۲.

پیوند به بیرون